Theo van Dam is zowel schilder als beeldhouwer. Deze twee disciplines vertonen voor hem een groot contrast. Na een periode waarin hij volop van de vrijheid van het schilderen heeft genoten, verlangt hij weer naar de uitdagingen die de beeldhouwkunst hem biedt. Waar zijn schilderijen een expressieve kant tonen, is zijn beeldhouwkunst van een meer ingetogen aard.

Ieder beeld is voor van Dam opnieuw een zoektocht naar evenwicht en balans. Hij streeft naar tijdloosheid en bouwt zijn werk op uit sterke verticale lijnen en organische vormen die in elkaar overvloeien. De aantrekkingskracht wordt vergroot door het glad gepolijste oppervlak; alle beelden nodigen uit tot aanraken.